Jarenlang was hij Mister Pensioen voor Yara. Hoe heeft hij het zelf geregeld en welke plannen heeft hij nu?
We spraken Ronald Wondergem vlak voor zijn vertrek. Hij heeft het stokje doorgegeven aan Jarno van de Plasse en gaat met een gerust hart genieten van zijn pensioen. Wij zijn natuurlijk nieuwsgierig welke keuzes hij heeft gemaakt en of hij nog goeie tips heeft. En wat hij gaat doen met die zee van vrije tijd.
Wat was je eerste baan en hoe werd je Mister Pensioen?
Ik ben nu 65 jaar en heb in totaal 45 jaar gewerkt. Ik begon op mijn twintigste bij defensie en na een jaar of zes begon ik aan een loopbaan bij Yara, of eigenlijk de voorganger NSM. Ik rolde vanuit fiscaal en boekhouding door naar de salaris- en pensioenadministratie bij HR. Ik heb veel zien veranderen. Op dit moment zijn er veel jonge mensen in dienst en de helft van de mensen werkt er nog maar heel kort. Daarnaast zijn er veel mensen van mijn leeftijd, die komende jaren ook allemaal nog met pensioen gaan. Iedereen weet inmiddels dat ik alles van de pensioenregeling weet en er loopt regelmatig iemand bij me binnen voor informatie en begeleiding bij het maken van pensioenkeuzes. De piek zit vaak na de kerstperiode, dat is wel opvallend. Blijkbaar is er dan tijd geweest om het erover te hebben en goede voornemens te maken. Ze komen trouwens niet alleen voor pensioenen bij me hoor. Ik ken de organisatie heel goed, dus ik wijs ook vaak de weg. En als iemand een schroevendraaier nodig had kon hij die ook bij mij vinden. En straks bij Jarno!
Wat is jouw succesformule?
Iedereen vraagt aan mij “wat zou jij doen”, maar daar kan ik geen antwoord op geven. Ik kan wel uitleggen wat er allemaal kan en waar je op moet letten. In mijn pensioengesprekken doorliep ik altijd een vast stappenplan. Wanneer je wil stoppen en welke keuzes je maakt, is heel persoonlijk. Je begint altijd met in kaart brengen van jouw situatie. Welke vaste lasten heb je, heeft je partner ook een pensioen, hoe gezond ben je nog, heb je een eigen huis, spaargeld, vakantiedagen… het speelt allemaal een rol. Vaak weten mensen ook niet welke mogelijkheden er allemaal zijn. Als pensioenspecialist loop je met ze door de pensioenplanner en kijk je naar verschillende combinaties. Als ze thuis hadden overlegd, kwamen ze vaak nog even terug bij me. Om te vragen of ze het goed hadden bedacht. Soms kon ik dan nog een variant aandragen om nog even naar te kijken.
Het lijstje van Ronald
Zijn er valkuilen waar we op moeten letten?
Ja er zijn wel dingen die je je goed moet realiseren. Vroegpensioen (TOP) mag je bijvoorbeeld al vanaf je 60ste laten uitkeren. Dat lijkt mooi, maar als je het bovenop je salaris laat uitkeren betaal je er wel veel belasting over. Dat zie je niet in de pensioenplanner, dus als je je dat niet realiseert heb je achteraf misschien spijt.
En ziektekostenpremie is ook een belangrijke. Die loopt via je salaris zolang je nog werkt. Dat is gunstig geregeld en valt mensen niet meer zo op. Na pensionering blijft de werkgever wel een deel compenseren, maar toch is het een grote extra kostenpost die nog van je netto pensioen afgaat.
Wijze lessen. En welke keuzes heb je zelf gemaakt?
Ik had net als veel anderen nog enorm veel verlof staan en dat plak ik nu voor mijn pensioen. Daardoor ga ik nu al weg, maar gaat mijn pensioen pas zeven maanden later echt in. Anderhalf jaar daarna krijg ik er dan nog AOW bij. De beste uitkomst gaf voor mij de AOW-compensatie plus de eerste vijf jaar een hoger en daarna een lager pensioen. Dus zo heb ik het gedaan.
En ik ben bewust gestopt in het voorjaar. Dat is ook een goede tip. Dan is het leuker weer en kun je lekker naar buiten en veel dingen doen.
Ga je nu achter de geraniums?
Nee hoor, ik heb genoeg andere plannen. Ik heb de voetbalclub beloofd dat ik een dag in de week kom helpen met allerlei hand en spandiensten. Daar zal ik ook nog wel collega’s gaan tegenkomen. Voetballen heb ik altijd veel gedaan. Nu leer ik het mijn kleinkinderen. Ik heb er nu vier en de oudste weet de weg wel naar opa.
Maar eerst ga ik een tijdje dingen voor mezelf doen. Ik heb veel klussen uitgesteld tot mijn pensioen. Dan kan ik het lekker op mijn eigen tempo doen en ben ik niet meer afhankelijk van welk weer het is als ik vrij ben. Voor de winter ligt er nog een modeltrein op me te wachten, helemaal uit elkaar. Daar zie ik geloof ik nog meer tegenop dan tegen mijn pensionering. Maar dan kan ik met mijn vrouw op pad voor modeltreinmaterialen en maken we er meteen een weekendje van.
In het begin zal het wel voelen als vakantie. Je ritme valt helemaal weg. Misschien dat het na een week of drie vier wel begint te dagen. Ik moet met mijn vrouw ook de draai vinden. Zij trekt altijd wel haar eigen plan gelukkig. Je hoeft niet altijd alles samen te gaan doen.
Pink je een traantje weg op je laatste dag?
Dat zou best kunnen maar ik verwacht het niet. Op de laatste dag moet ik mijn spullen inleveren. Met mijn ‘loopbriefje’ langs diverse afdelingen. De dag erop is het gewoon weekend. Moet ik alleen niet vergeten om maandag thuis te blijven!